Het gevoel alles alleen te moeten doen
Boodschappen doen, verschillende huishoudelijke taken, afspraken en de kinderen - dit hoort allemaal bij het dagelijkse gezinsleven.
Als je het gevoel krijgt dat je alles alleen moet doen en je zou willen dat je partner je meer steun gaf, kan dit een echte belasting worden en leiden tot conflicten in de relatie.
Zit je momenteel in zo'n situatie en verlang je naar verandering? We hebben wat tips voor je op een rijtje gezet over wat je nu kunt doen.
1. Realiteitscontrole
Een nuttige eerste stap kan zijn om een stap terug te nemen uit de situatie - om een vogelvluchtperspectief te nemen en jezelf eerlijk af te vragen: Is het echt zo?
- Zijn er misschien dingen waar mijn partner wel voor zorgt, maar die ik uit het oog ben verloren omdat ik me op dit moment overweldigd voel?
- Richt ik me alleen op taken die op dit moment echt nodig zijn, of word ik mogelijk gedreven door overdreven of zelfs perfectionistische verwachtingen - zowel van mezelf als van anderen?
- Verwacht mijn partner eigenlijk dat ik alles alleen doe?
Als je tot de conclusie komt dat het vaak de situatie zelf is die om actie vraagt (zoals het kind naar bed brengen, boodschappen doen omdat de koelkast leeg is), en niet per se je partner die het negeert, kan de volgende stap zijn om te proberen de dingen vanuit hun perspectief te zien:
Beseft mijn partner wel dat ik zijn steun nodig heb in situaties zoals hierboven beschreven? Is hij echt "lui", of is hij gewoon moe na een lange werkdag en heeft hij even rust nodig? Draagt hij bij op andere gebieden van de relatie of het gezin, en heeft hij misschien het gevoel dat hij degene is die de last draagt? Zie en waardeer ik wat hij doet - of ben ik het als vanzelfsprekend gaan beschouwen? Drukt hij zijn liefde voor mij of het gezin misschien uit op een manier die afwijkt van mijn verwachtingen?
2. Je eigen behoeften communiceren
Als je na een realiteitscheck tot de conclusie komt dat je partner meer zou kunnen bijdragen, dan is de volgende stap om er met hem of haar over te praten. Dit begint vaak met het erkennen van je eigen behoeften en deze duidelijk kenbaar maken. Als je verlangt naar meer steun, is het belangrijk om je partner precies te vertellen wat je nodig hebt - en hoe hij of zij je kan helpen op een concrete, specifieke manier.
Dat klinkt misschien eenvoudig, maar mannen en vrouwen denken en communiceren vaak anders. En dit is precies waar misverstanden en conflicten vaak beginnen. Vrouwen praten vaak met een omweg en gaan ervan uit dat hun partner "tussen de regels door leest". Maar mannen hebben meestal directe uitspraken en duidelijke instructies nodig.
Bijvoorbeeld: De vrouw zet het lege krat met drankjes in de gang, in de hoop dat de man het meeneemt naar zijn werk om nieuwe drankjes te kopen. De man ziet het krat en denkt: "Oh, ze wilde het vast niet meer in de keuken hebben," of "Misschien is ze van plan om zelf drankjes te kopen."
Wat ontbreekt hier? Duidelijke communicatie - zoals:
"Schat, zou je vandaag alsjeblieft drankjes kunnen halen? Voor of na het werk? Het zou me echt helpen."
Wat er in plaats daarvan vaak gebeurt - vooral als iemand zich uitgeput en overweldigd voelt - is dat frustratie leidt tot kritiek, zoals:
"Je helpt me nooit. Ik ben altijd degene die de drankjes koopt en mijn rug doet pijn. Dat weet je."
Maar studies hebben aangetoond dat dergelijke kritiek vaak averechts werkt - het versterkt vaak juist het gedrag waar je niet blij mee bent. In feite kunnen eisen en beschuldigingen weerstand oproepen in plaats van verandering. Wanneer een partner zich bekritiseerd voelt, kan hij/zij dit interpreteren als een teken dat hij/zij nooit goed genoeg is of dat hij/zij het altijd bij het verkeerde eind heeft - en dat kan zeer kwetsend zijn.
"De meest waardevolle en essentiële dingen in menselijke relaties - zoals liefde - kunnen noch opgeëist noch afgedwongen worden. Ze zijn een geschenk, of ze zijn er gewoon niet."
Elisabeth Lukas
In relaties is het belangrijk om open en liefdevol met elkaar te praten - vooral als het gaat om je eigen behoeften en verwachtingen van je partner. Je partner kan tenslotte je gedachten niet lezen.
Het helpt om te onthouden dat je van elkaar houdt en dat - vooral in de stress van alledag - beide partners meestal het beste voor elkaar willen. En als je partner je steunt, is het belangrijk om te laten zien hoezeer je dat waardeert. Dankbaarheid uiten in plaats van zijn of haar inspanningen voor lief nemen, kan een groot verschil maken.
En natuurlijk is het prima - en zelfs nuttig - om steun te zoeken in de vorm van relatietherapie.
Je hoeft niet te wachten tot er een crisis uitbreekt. De tijd nemen om onderwerpen als communicatie te onderzoeken met een neutrale derde partij kan zowel eye-opening als ongelooflijk nuttig zijn.
3. Vraag jezelf af: Wat kan ik veranderen?
Als je een conflict probeert op te lossen, is het belangrijk om één waarheid voor ogen te houden: we kunnen een ander niet veranderen. Hoe graag we het ook zouden willen, zo werkt het gewoon niet. Tegelijkertijd willen we ook niet veranderd worden door iemand anders - we willen geaccepteerd en geliefd worden zoals we zijn, met zowel onze sterke kanten als onze gebreken.
De enige persoon die we echt kunnen veranderen, zijn we zelf. En dat opent weer ruimte voor vrijheid en reflectie: Hoe wil ik reageren op het feit dat mijn partner me weinig steun biedt in het dagelijks leven? Welke constructieve opties heb ik, naast ruzie maken, me terugtrekken of klagen? Wat voor persoon wil ik zijn?
Wat voor soort reactie zou het meest behulpzaam zijn - niet alleen voor mij, maar voor alle betrokkenen? Zelfs als het objectief gezien voelt alsof jij maar verantwoordelijk bent voor 10% van het probleem en je partner voor 90%, heeft het vaak een domino-effect als jij iets verandert. Want als één persoon zijn gedrag verandert - zelfs als dat "niet zou hoeven" - kan dat het hart van de ander raken en hem of haar inspireren om ook te veranderen.
Ervoor kiezen om te kijken naar wat je kunt veranderen is een krachtige daad - een diepmenselijke daad. En het krijgt veel meer betekenis als je weet waarom je het doet.
Zie je deze inspanning als een investering in je gezin? Aan welke van je persoonlijke waarden wil je trouw blijven?
In dit proces kan het ook nuttig zijn om je bewust te richten op de sterke punten van je partner. Dit kan een deel van de frustratie compenseren.
Waardoor werd je in de eerste plaats verliefd op hem of haar? Welke kwaliteiten bewonderde en waardeerde je?
-
Volgende onderwerp:
Wat moet ik doen als mijn partner en ik verschillende meningen hebben?
Wij zijn er voor u!
Bij Profemina werken we op basis van de kernwaarden empathie, respect en vertrouwen.