Erover nadenken: Redenen om geen abortus te plegen

Abortussen verstoren de natuurlijke processen van het lichaam en gaan daarom gepaard met lichamelijke risico's.

In zeldzame gevallen kan een abortus leiden tot verwondingen die blijvende schade veroorzaken aan het slijmvlies, de baarmoederhals of de baarmoeder.

Abortus heeft tot gevolg dat dit kind nooit geboren zal worden. Je zult het kind niet leren kennen en de vele geneugten van het moederschap niet ervaren (tenminste niet als het om dit kind gaat).

Als dit overwegen pijnlijk is, dan heb je zojuist een krachtig argument tegen abortus gekregen - tegen je eigen intuïtie ingaan zal waarschijnlijk een litteken achterlaten.

De tijd terugdraaien: Jij of je partner hoopt misschien dat na de abortus alles weer wordt zoals het was voor de zwangerschap.

Helaas leert de counselingervaring ons iets anders. Het feit dat je zwanger bent geweest zal altijd blijven - ongeacht of je besluit om de zwangerschap voort te zetten of niet. Je kunt het zo bekijken: De fundamentele verandering heeft al plaatsgevonden; jouw keuze ligt in wat je ermee doet.

Onze beslissingen beïnvloeden ons. Ze zijn altijd aanwezig en vormen onze identiteit. Daarom is het onmogelijk om terug te gaan naar hoe het was.

Als je het gevoel hebt dat abortus de enige manier is om aan druk van buitenaf te ontsnappen, dan is dat eigenlijk een argument tegen abortus. Met andere woorden, onder druk staan is geen argument voor abortus.

Volgens de wet heb je het recht om deze beslissing zelf te nemen. Je gevoelens en geweten mogen niet overspoeld worden door de mening van anderen, want jij bent degene die de keuze moet uitvoeren. Hoe je ook kiest, je zult met de gevolgen moeten leven. Gebruik de vrijheid die je gegeven is!

Niet elke vrouw voelt onmiddellijk na een abortus de emotionele gevolgen - maar sommigen ervaren een langdurige psychologische belasting, zoals diep verdriet of het gevoel een onomkeerbare fout te hebben gemaakt. Deze gevolgen kunnen maanden of zelfs jaren een impact hebben op vrouwen.

Tijdens de counseling vertellen veel vrouwen over hun innerlijke tegenzin of aarzeling wanneer ze een abortus overwegen.

Misschien heb jij dat ook wel - er voelt gewoon iets niet goed aan:

• Soms hebben vrouwen dwingende dromen vlak voor de geplande abortusafspraak.

• Anderen voelen zich fysiek ziek bij de gedachte aan een abortus.

• Weer anderen ervaren heftige emoties, zoals een gevoel van zwaarte of benauwdheid, wanneer ze een abortus overwegen. Gevoelens van angst kunnen de kop opsteken.

Negeer deze uiterlijke representaties van je diepste overtuigingen niet bij het nemen van belangrijke beslissingen. Deze zachte signalen onthullen je innerlijke kompas en wijzen je de weg naar het noorden.

Misschien wil je partner dat je abortus pleegt. Misschien heeft hij je zelfs laten doorschemeren of gezegd dat je moet kiezen tussen hem en de baby. Als je besluit om een abortus te laten plegen vanwege de druk die je partner op je uitoefent of om hem niet te verliezen, dan zal je relatie er waarschijnlijk niet ongeschonden uit komen. Een abortus "omwille van hem" zal waarschijnlijk ook zijn tol eisen van jou persoonlijk.

Helaas mislukken veel relaties door een abortus, juist door de beslissing die hen had moeten redden.

Houd er rekening mee dat mannen tijd nodig hebben om met deze nieuwe situatie in het reine te komen. Hun eisen zijn vaak slechts voorspelbare reacties op hun zorgen over de zwangerschap. Geleidelijk aan zullen veel vaders verantwoordelijkheid tonen door de gewenste steun te geven als ze voldoende tijd krijgen. Deze kans gaat verloren wanneer voor een abortus wordt gekozen.

Naast de mogelijke gevolgen voor jullie relatie, kan de beslissing om een abortus te laten plegen ook de dynamiek met andere gezinsleden veranderen. Zelfs jonge kinderen zijn vaak op de hoogte van wat er gaande is - ook al denken we dat ze goed afgeschermd zijn. Het is veilig om aan te nemen dat de meeste kinderen een gevoel hebben van wat er heeft plaatsgevonden en de nawerkingen voelen.

Moeders en baby's delen meestal een zeer hechte band, waardoor kinderen intuïtief weten wat hun moeder voelt. Een diepgewortelde onzekerheid kan zich verspreiden onder de broers en zussen, voortkomend uit een wazig besef van wat er is gebeurd. Het verdriet van de moeder over de "lege ruimte" in het gezin kan aan hen worden doorgegeven - want wat de moeder voelt, voelen de kinderen ook.

Kun je je voorstellen dat je op een dag een (ander) kind krijgt, maar lijkt dit niet de juiste timing te zijn? In dat geval kunnen jij (en je partner) op de lange termijn heel anders tegen de huidige situatie aankijken. Jullie kijk kan in de loop van enkele jaren veranderen - of het kan snel na het nemen van de beslissing veranderen wanneer de hormoonspiegels beginnen te stabiliseren...

Als je het gevoel hebt dat je te gefocust bent op één detail, kan het helpen om een stap terug te doen en de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken. Stel je een oudere jij voor die spreekt over de beslissing die je vandaag neemt. Wat zou je zeggen?